انباشت سیب‌های درختی در کنار جاده‌ها و ثروتی که بر باد می‌رود
در آذربایجان شرقی، فصل پاییز هر سال باغ‌های سیب به محل کار و تلاش کشاورزان تبدیل می‌شود، اما سایه نگرانی همچنان بر زندگی آنان سنگینی می‌کند. سیب‌های افتاده از درخت، که می‌توانستند به رونق اقتصادی منطقه کمک کنند، حالا به معضلی برای باغداران تبدیل شده‌اند. این سیب‌ها، که به دلیل شرایط جوی یا آسیب‌های ناشی از برداشت روی زمین می‌افتند، غالباً با قیمت‌های بسیار پایین به دلالان فروخته می‌شوند یا کنار جاده‌ها انباشته می‌شوند. در این گزارش به بررسی مشکلات باغداران و سرنوشت این سیب‌ها پرداخته می‌شود.
در جاده‌های منتهی به باغات آذربایجان شرقی، هر سال شاهد انباشت سیب‌های افتاده از درخت هستیم. این سیب‌ها به‌عنوان محصول صنعتی شناخته می‌شوند، اما به دلیل کمبود زیرساخت‌های مناسب و صنایع تبدیلی، بسیاری از آنها بدون استفاده باقی می‌مانند. باغداران با ناراحتی از شرایط موجود می‌گویند که اگر این سیب‌ها به درستی جمع‌آوری و فرآوری شوند، می‌توانند به محصولات باارزشی چون پوره یا کنسانتره تبدیل شوند.
مدیر صنایع تبدیلی جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی توضیح داد که از ۷۰۰ هزار تن سیب تولیدی استان، تنها ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تن به عنوان سیب زیر درختی شناخته می‌شود و ظرفیت صنایع تبدیلی استان تنها قادر به پذیرش ۱۲۰ هزار تن از این محصول است. این محدودیت‌ها موجب می‌شود بخش زیادی از سیب‌ها بدون استفاده باقی بمانند.
نبود زیرساخت‌های لازم موجب شده که دلال‌ها از این شرایط بهره‌برداری کنند و سیب‌ها را به قیمت‌های ناچیز خریداری کنند. بسیاری از باغداران به دلیل فقدان امکانات دیگر چاره‌ای جز فروش محصول خود به دلالان ندارند.
انباشت سیب‌ها در کنار جاده‌ها نه‌تنها باعث هدررفت محصول می‌شود بلکه مشکلات زیست‌محیطی نیز به دنبال دارد. شیرابه سیب‌های خراب شده به خاک و منابع آبی آسیب می‌زند و بوی نامطبوع آن محیط را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
با وجود این مشکلات، باغداران هنوز امیدوارند که در آینده شرایط تغییر کند. آنها از دولت می‌خواهند که برای ایجاد صنایع تبدیلی بیشتر تلاش کند تا این محصول، که می‌تواند ثروت منطقه باشد، به‌درستی استفاده شود.